Ook bij herstel maakt men vaak een onderscheid tussen drie niveaus: persoonlijk, sociaal en maatschappelijk herstel. Personen met een verslaving hebben meestal veel verloren tijdens hun verslavingsperiode. Ze hebben het gevoel zichzelf kwijt geraakt te zijn, zijn vaak heel wat vrienden en familie verloren en speelden soms ook hun job of andere maatschappelijke rollen kwijt. Tijdens het herstelproces wordt zowel op persoonlijk, sociaal en maatschappelijk herstel ingezet.
Persoonlijk herstel verwijst naar de zoektocht naar verbondenheid, hoop en optimisme, een nieuwe, positieve identiteit, betekenis in het leven en empowerment, ondanks de moeilijkheden die zich kunnen aandienen.
Sociaal herstel betreft het herstellen van de banden met vrienden en familie, die vaak te lijden hebben gehad onder de verslavingsproblematiek van hun naaste.
Maatschappelijk herstel gaat over het (terug)vinden van een betekenisvolle plaats in de samenleving, door (nieuwe) maatschappelijke rollen op te nemen. Zo kan (vrijwilligers)werk er bijvoorbeeld toe bijdragen dat iemand zich geapprecieerd voelt en een sociaal netwerk kan uitbouwen, terwijl men tegelijk een belangrijke bijdrage levert aan de maatschappij.